غلامرضا ناصری؛ معصومه مازندرانی؛ محمدباقر رضایی
دوره 24، شماره 2 ، مرداد 1387، ، صفحه 126-134
چکیده
گیاه دارویی بابونه کبیر با نام علمی Tanacetum parthenium( L.) Schultz – Bip.یکی از مهمترینگونه‌هایدارویی جنوب شرق استان گلستان است که اغلب در مناطق 800 تا 1250 متری حاشیه جاده‌ها و رودخانه‌ها، مناطق باز جنگلی، لابه‌لای صخره‌های مناطق پرشیب و حتی داخل مزارع باز رویش دارد. در این تحقیق ضمن مطالعه برخی نیازهای اکولوژیکی و اتنوفارماکولوژیک این گیاه، ...
بیشتر
گیاه دارویی بابونه کبیر با نام علمی Tanacetum parthenium( L.) Schultz – Bip.یکی از مهمترینگونه‌هایدارویی جنوب شرق استان گلستان است که اغلب در مناطق 800 تا 1250 متری حاشیه جاده‌ها و رودخانه‌ها، مناطق باز جنگلی، لابه‌لای صخره‌های مناطق پرشیب و حتی داخل مزارع باز رویش دارد. در این تحقیق ضمن مطالعه برخی نیازهای اکولوژیکی و اتنوفارماکولوژیک این گیاه، مواد مؤثره آن نیز مورد مطالعه قرار گرفت. سرشاخه‌های گلدار گیاه در خرداد ماه 1385 از یکی از رویشگاه طبیعی واقع در ارتفاع 1100 متری کوهستان زیارت جمع‌آوری گردید و پس از خشک کردن در دمای محیط به روش تقطیر با آب اسانس‌گیری شد. بازده اسانس 66/0% در گل‌آذین و 12/0% در برگ بدست آمد. ترکیبهای تشکیل‌دهنده اسانس توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) و دستگاه کروماتوگراف گازی متصل به طیف‌سنجی جرمی (GC/MS) مورد تجزیه قرار گرفت. بررسی و شناسایی کمی و کیفی ترکیبها با مطالعه طیفهای جرمی و محاسبه شاخصهای بازداری کواتس و سطح زیر پیک در کروماتوگرام GC صورت گرفت. از بیشترین ترکیبهای شناسایی شده در اسانس گل‌آذین، کامفور (3/53%)، آلفا-پینن (7/17%) و آلفا-بیزابولول اکسید بی (5/10%) و در برگها، کامفور (9/38%)، آلفا-پینن (4/8%)، ژرماکرن دی (3/6%) و گاما-ترپینن با 2/8% از مهمترین ترکیبهای موجود در اسانس بودند. ترکیبهای شناسایی شده در اسانس گل و برگهای گیاه، مصرف سنتی گیاه را توسط مردم بومی منطقه در تسکین درد و درمان التهابات مزمن مورد تأیید قرار می‌دهد.
تینا دادگر؛ عزت الله قائمی؛ مهدی آسمار؛ معصومه مازندرانی؛ مسعود بازوری
دوره 23، شماره 1 ، اردیبهشت 1386، ، صفحه 73-85
چکیده
استافیلوکوکوس اورئوس از عوامل مهم عفونت‌های کسب شده از بیمارستانها و اجتماع می‌باشد. عفونت‌های ایجاد شده توسط استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به متی‌سیلین به طور عمده با منشأ بیمارستانی هستند که در بسیاری از کشورهای جهان در حال افزایش است. به همین دلیل محققان نیز تلاش‌های زیادی جهت یافتن ترکیبهای جدید به عنوان جایگزین مناسب این ...
بیشتر
استافیلوکوکوس اورئوس از عوامل مهم عفونت‌های کسب شده از بیمارستانها و اجتماع می‌باشد. عفونت‌های ایجاد شده توسط استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به متی‌سیلین به طور عمده با منشأ بیمارستانی هستند که در بسیاری از کشورهای جهان در حال افزایش است. به همین دلیل محققان نیز تلاش‌های زیادی جهت یافتن ترکیبهای جدید به عنوان جایگزین مناسب این آنتی بیوتیکها انجام داده‌اند. در این تحقیق اثر ضد باکتریایی عصاره آبی و جوشانده گیاهان مختلف به روش انتشار در آگار و به کمک دیسک انجام شد. هر آزمون سه بار تکرار گردید و میانگین قطر هاله عدم رشد بر روی محیط مولر هینتون آگار اندازه‌گیری و ثبت شد وسپس خاصیت ضد باکتریایی عصاره‌ها با هم مقایسه شد. از بین 6 گونه گیاه مورد بررسی، عصاره آبی اکالیپتوس، انار و درمنه و جوشانده گیاهان اکالیپتوس، انار، درمنه، گز و گل راعی بهترین اثر ضد باکتریایی را در روش دیسک دیفیوژن داشتند و عصاره آبی و جوشانده گیاه زرشک، هیچ اثر ضد باکتریایی نداشت .در مقایسه اثر ضد باکتریایی عصاره آبی و جوشانده گیاهان، جوشانده آنها اثر ضد باکتریایی مطلوب‌تری علیه سویه‌های مورد بررسی داشته و در برخی از گیاهان مانند انار تأثیر بهتر عصاره در مقایسه با آنتی‌بیوتیک و انکومایسین علیه سویه‌های MRSA و MSSA مشاهده شد.
عزت الله قائمی؛ دیدار خورشیدی؛ عبدالوهاب مرادی؛ اختر سیفی؛ معصومه مازندرانی؛ مسعود بازوری
دوره 22، شماره 3 ، آبان 1385، ، صفحه 242-249
چکیده
مقاومت روزافزون استافیلوکوکوس اورئوس به انواع آنتی بیوتیکها به ویژه پنی سیلین و متی سیلین سبب شده است که توجه زیادی به یافتن داروهای جدید معطوف گردد.در مطالعه آزمایشگاهی (in vitro) مشخص گردید که عصاره الکلی گیاه به لیمو می تواند از رشد استافیلوکوکو س اورئوس جلوگیری نماید، به همین دلیل بر آن شدیم تا اثر این عصاره را در درمان ضایعات جلدی ...
بیشتر
مقاومت روزافزون استافیلوکوکوس اورئوس به انواع آنتی بیوتیکها به ویژه پنی سیلین و متی سیلین سبب شده است که توجه زیادی به یافتن داروهای جدید معطوف گردد.در مطالعه آزمایشگاهی (in vitro) مشخص گردید که عصاره الکلی گیاه به لیمو می تواند از رشد استافیلوکوکو س اورئوس جلوگیری نماید، به همین دلیل بر آن شدیم تا اثر این عصاره را در درمان ضایعات جلدی استافیلوکوکی در موش آزمایشگاهی (in vivo) بررسی نماییم. برروی کتف 63سر موش سوری نر 20-25 گرمی، 200میکرولیتر از سوسپانسیون میکروبی با کدورت معادل لوله 0.5 مک فارلند حاوی استافیلوکوکوس اورئوس را تلقیح نمودیم ،سپس موشها را به 4 گروه تقسیم کردیم،دو گروه کنترل :گروه کنترل منفی (بدون درمان)، گروه کنترل مثبت (درمان با موپیروسین) و دو گروه مورد: گروه مورد تحت درمان با فرم پمادی عصاره الکلی و گروه مورد تحت درمان با فرم تزریقی عصاره الکلی. وضعیت زخم و میزان بهبودی هر روز تا 8 روز و نیز وجود کانون چرکی در محل تزریق بعد از تشریح موشها، بررسی و ثبت گردید و با یکدیگر مقایسه شد. زخمهای ایجاد شده در روز دوم آزمایش در گروه کنترل منفی بیش از 3 گروه دیگر بود.توانایی میوپیروسین و عصاره پمادی به لیمو در جلوگیری از ایجاد عفونت زخم تا روز دوم بیشتر از عصاره تزریقی بود. در84.2%گروه کنترل بدون درمان تا روز نهائی بررسی زخم وجود داشت، میزان دوام زخم در موشهای تحت درمان با فرم تزریقی به لیمو بیش از دو گروه دیگر تحت درمان بود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که فرم تزریقی عصاره اتانولی گیاه به لیمو نمی تواند در پیشگیری ودرمان عفونت ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس مفید باشد، ولی پماد تهیه شده از این عصاره قادر است بروز عفونت را در محل آلوده به تاخیر بیاندازد، ولی قادر به جلوگیری از بروز عفونت زخم نمی باشد.
